Wijze woorden

Het is lente. In huis, althans. Men zegt dat het over een paar dagen weer koud is, maar ik wil het niet geloven.

Toen ik vanmiddag aan het ramen zemen was (een werkje dat eigenlijk alleen leuk is als het fijn is om koud water in je mouw te voelen, maar help, wat was het nodig), moest ik aan mijn opoe denken. Toen mijn oma haar als klein meisje vroeg of ze op gymnastiek mocht, zei ze: "Lap mie de roet'n moar".

Over een Bedplassende Koningin en Erwtensoep

Het is 1998. Ik ben Prinses Margriet, mijn neef is Prins Pieter van Vollenhoven en mijn overbuurmeisje is Marilène. We schrijven elkaar brieven over koekhappen op Koninginnedag, een bedplassende Koningin en roddels omtrent het liefdesleven van Prins Willem-Alexander.

Het is 2002. Ik zit op 2 februari om 6.00 uur 's morgens op De Dam te wachten (gehuld in een Unox slaapzak) om een glimp van bruid Maxima op te mogen vangen.

Het is 2013. De Koningin meldt dat ze het bijltje erbij neergooit en ik maak erwtensoep.

De Schreeuwlelijk en het Bange Jongetje

Het einde van de witte wereld

Het is de laatste witte dag van deze winter. Althans, dat hoop ik. Ik kijk de krokusjes bijna de grond uit.

Om het einde van de witte wereld in te luiden, rijd ik naar de Bibliotheek. Niet om boeken voor mezelf te halen, maar om Noa lid te maken. Hoe leuk, een Bibliotheekpasje met haar naam er op! Ik neem meteen wat boekjes mee naar huis en droom op de terugweg over later. Later, als we elke woensdagmiddag naar de Bibliotheek gaan om samen uren in boekenkasten en boekenbakken te neuzen. Om uiteindelijk met een paar prachtige prentenboeken naar huis te gaan.

Omdat een Bibliotheekpasje mijn zaterdaggeluk nog niet vervolmaakt, bak ik een overheerlijke appelcarameltaart. Waar ik overigens pas morgen een stukje van kan eten - en dan is hij al op. De volgende keer eet ik hem helemaal in m'n eentje op. Bij wijze van spreken.

Mijmeren

Annemieke: "Ik ben aan het mijmeren over mijn leven."
Gerwald: "Ik ben aan het eten."

Ik vind het beide leuk. Mijmeren en eten. Van sommige websites ga ik vanzelf mijmeren (en van sommige dingen ga ik vanzelf eten). Zo keek ik net weer eens op deze weblog. En van die foto's, die verhalen en die kinderen ga ik dus mijmeren. Dan haal ik me mijn Droombeeld Voor De Toekomst weer voor de geest - en dat is nogal gedetailleerd.

Ik zie mezelf dan voor me op een grote boerderij. Het is er een beetje rommelig - en dat ik dat dan niet erg vind. Met een paar witte lammetjes en een stuk of wat kinderen. Vijf of zes - en dat ik dat dan niet druk vind. Ze zijn allemaal net zo leuk en vrolijk als Noa en spelen altijd buiten - en dat het dan altijd lekker weer is. Ze hebben rode wangen en prachtig gekleurde mutsjes op. Ik bak elke middag verse koekjes - en dat ik dan nooit dik word. Als Gerwald thuis komt uit zijn werk, staat de boerenkool al op tafel. De kinderen vertellen over kastanjepoppetjes maken en maken heel veel herrie - en dat ik dat alleen maar gezellig vind. Elke avond komen er vrienden over de vloer. We eten bitterballen en gaan laat naar bed - en dat ik dan nooit moe word. Elke zomer gaan we zes weken op vakantie. We trekken rond met een enorme tent, door Italië, Oostenrijk en Frankrijk - en dat we dan nooit arm worden.

Als je er in gelooft, dan gebeurt het toch? Ooit?

Van Horen Zeggen

"Jo man! Lekker?"
"Lekker. Chill?"
"Chill. Fokking koud man."
"Ja man. Hee later."
"Later!"
"Jo!"

Spliterwten enzo

De afgelopen weken was ik stikdruk. Mijn werk kostte mij in veel meer tijd dan de twee dagen die ik er voor heb. Iets met een huisstijlverhuizing en héél véél wérk. Daarnaast was ik 's avonds druk met een inleiding die ik volgende week moet houden. Over het laatste gedeelte van het Doopformulier, mocht het je interesseren. Het interesseerde mij wel en dus las ik alles wat er ook maar een beetje mee te maken had, van Institutie tot iedere willekeurige Catechismusverklaring. En naast mijn werk en de inleiding was er nog een huishouden, een dochter, een man en een griep. En heel veel afspraken, visites en andere leuke dingen.

Maar hoera, ik rondde vanmiddag mijn inleiding af en het lijkt erop dat mijn werk wat rustiger wordt de komende tijd. De huisstijlverhuizing is achter de rug. Zo'n beetje. 

En omdat mij dat zeer verblijdt, vier ik het de komende dagen met lekkere dingen maken. Vanavond begin ik met een havermoutkoek, morgenochtend maak ik heerlijk zalmhapjes (voor de high-tea van morgenmiddag) en zondag staat erwtensoep op de planning. 

Overigens kwamen er meer mensen op het idee om erwtensoep te maken - niet geheel verrassend met die sneeuw en kou buiten. Ik toog vanmiddag naar de supermarkt om spliterwten te halen, maar het schap was helemaal leeg. Toen ik mij huilend omdraaide, zag ik drie mevrouwen staan. 

Mevrouw nummer 1: "Zoek je spliterwten?"

Mevrouw nummer 2: "De meneer is aan het kijken of er nog wat op voorraad zijn."

Mevrouw nummer 3: "Je kunt wel raden wat voor een weer het buiten is."

Originele keuze, die erwtensoep. 

(Ze waren nog op voorraad)

Stapelen!

Ik hou van stapelgedichten. Omdat ik van boeken, boekenkasten, boekenruggen en boekentitels houd.

bron: www.jupajupa.sendasmile.com

Lange Stiltes

Dat is lang geleden! Ik hield mij de afgelopen weken meer bezig met oliebollen eten, winkelen, de komst van Jezus herdenken, bij familie zijn, logeren en logees, genieten, bij vrienden eten, luieren, lieve Noa, koekjes bakken, werken, wassen en schilderen. Sorry.