Het gedicht die je wist dat zou komen

Had ik op school met Nederlands
maar meer mijn best gedaan,
dan had ik DOOR de regen
niet naast je hoeven staan.

En Bertha achtendertig
staat eenzaam DOOR de wei
een beetje boe te roepen,
geen Willem aan haar zij.

Had ik op school met Nederlands
maar niet zoveel gepraat,
dan HAD ik gaan studeren
en werd ik advocaat.

Maar Bertha achtendertig
is uit de wei ontsnapt
en roept: de W van stamppot,
die regel MOT geschrapt!

We houden met z'n allen
van vaderlands gedoe
en roepen net als Bertha
het liefst voortdurend BOE!

Had ik op school met Nederlands
maar meer mijn best gedaan,
dan HAD ik DOOR de regen
niet door het lint gegaan.

Rikkert Zuiderveld

Vliegen

"Ik voel de winter uit me wegstromen," zei Ronja. "Ik ben straks vast zo licht dat ik kan vliegen."

Uit: Ronja de roversdochter van Astrid Lindgren

Beiden hartelijk dank

Zo, dacht de lente, laat ik Huize Van de M. eens bezoeken. Een tulpje hier, een zonnetje daar... Wat zullen ze vrolijk zijn!

Zo, dacht de buikgriep, laat ik Huize Van de M. eens bezoeken. Een misselijke maag hier, een denderende darm daar... Wat zullen ze beroerd zijn!

Beiden hartelijk dank.

En een zoen

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen

En je bewaren, heel goed bewaren

Dan laat ik je verzekeren voor anderhalf miljoen

En telkens zou ik eventjes het doosje opendoen

En dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren

Dan lig je in de watten en niemand kan erbij

Geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen

En dan telkens even kijken

Heel voorzichtig even kijken

En dan telkens even kijken

En een zoen

Annie M.G. Schmidt

Zielig verhaaltje

Een puber die zichzelf verhangt, een uiterst normale man die een jonge vrouw vermoordt, een collega die te horen krijgt dat ze nog maar heel even te leven heeft... Het is allemaal verschrikkelijk. Toch word ik het meest verdrietig van leed dat een baby overkomt of aangedaan wordt. Kleine, weerloze wezentjes met pijn, daar kan mijn tere moederhart niet tegen.

Neem nou abortus. Walgelijk vind ik het dat het normaal wordt gevonden om een baby van twintig weken (met haartjes, nagels, oren en al) te vermoorden. Maar het kan nog erger. Vanmiddag las ik dat een Parijse politiefunctionaris in 1780 schatte dat van de 21.000 in zijn stad geboren baby's er 19.000 bij een zoogster werden ondergebracht. Dat is zielig, maar niet dodelijk, zou je denken. Wel dus. De zoogsters bevonden zich namelijk vaak in Normandië en Bourgondië. De baby's moesten dus direct na hun geboorte een lange reis maken in een ijskoude koets. Velen stierven onderweg door de kou of het heen en weer schudden; anderen stierven omdat de onderbetaalde en overbelaste zoogsters hen te lang inbakerden, zogenaamd om ongelukken te voorkomen.

Au! Hoe zielig wil je het hebben?

Boeren en Zuurkool

Ik heb de pech getrouwd te zijn met een 'wat de boer niet kent, dat eet hij niet'-type. Of eigenlijk is hij meer van het type dat slechts een paar dingen erg lekker vindt: frikandellen, macaroni, pannenkoeken met spek, pizza, babi pangang en bolussen. En helaas, hij vindt het niet noodzakelijk deze lijst uit te breiden.

'Uit eten gaan' staat voor hem gelijk aan 'naar een pizzeria of een pannenkoekenhuis gaan'. En als we daar dan weer eens neerstrijken, kiest hij ook nog eens altijd dezelfde pizza en dezelfde pannenkoek. "Ja maar die vind ik gewoon het allerlekkerst!", roept hij uit als ik hem subtiel op de uitgebreide menukaart wijs.

Het probleem is dat hij ook nog eens gelijk heeft. Want als hij tegen zijn zin in en na heel lang zeuren van mijn kant een hapje van mijn pannenkoek proeft, doet hij even alsof hij goed proeft en zegt dan: "Mwah." Zo gaat dat. Altijd.

De boer in kwestie is (geheel vrijwillig overigens) getrouwd met iemand met een iets uitgebreider favorietenlijstje. En nog vervelender voor hem: zij kookt. Dus moet hij regelmatig een bord met pasta-en-gerookte-zalm of aardappels-uit-de-oven verorberen. 't Is geven en nemen hè?

Maar al te lastig maak ik het hem niet hoor. Ik strijk regelmatig met mijn hand over mijn brave kokkinnenhart. Witlof en zuurkool komen mijn winkelwagentje bijvoorbeeld niet in. Geheel om wille van mijn man. Als dat geen liefde is...

 

Eén april

Een hele goeie

Ik droomde wel zo'n treurige paskwil:
je zei: 'Ik hou zo van je. Eén april!'

Levi Weemoedt