De Meneer begon ons huwelijk op twee verschillende Allstars, afgewisseld met klompen. Nu draagt hij Red Wings. Wat heeft het huwelijk met hem gedaan?
Het is geven en nemen, zo'n huwelijk. Voor hem iets meer geven eigenlijk. Hij moest zijn behoefte aan rommel- en schuurruimte opgeven, omdat ik naar de bewoonde wereld wilde. Hij eet maar twee keer per week frituurfruit, omdat ik het hem verbied het elke dag te doen. Zijn liefde voor fietsen, motorposters en brommeronderdelen aan de muur en op de kast mag hij slechts botvieren in de schuur (dát is zijn domein), omdat het mij in huis niet aanstaat. Al zijn prullaria (hij noemt het artefacten) bracht hij terug tot formaat schoenendoos, omdat ik er de charme niet van in zie.
Ja, ik beteugel hem. Ik strijk zijn plooien glad.
Maar ik geef ook wel eens wat hoor. Ik klaag niet als hij wéér de auto moet wassen op zaterdagochtend, laat het toe dat hij áltijd dezelfde broeken (Levi's 511) koopt, accepteer een doordringende benzinelucht in de schuur, ga akkoord met wekelijkse pizza, luister mee naar U2 en koop geen kat. Als dat geen geven is.
Acht jaar geven en nemen. Ik mag 'm wel, die liefde.
Kijk 'm kijken door de tralies - 2008