Mijn goede voornemen om in 2015 meer te bloggen, heb ik de afgelopen twee weken een beetje links laten liggen. Hoewel, 'meer' is natuurlijk relatief. De tweede helft van vorig jaar schreef ik in totaal één hele blog. Twee blogs in twee weken is dus al een grote vooruitgang.
Ik had echter vaker willen schrijven. Vorige week begon ik zelfs al een paar keer weifelend op mijn toetsenbord te rammen. Maar op de één of andere manier kwam ik er niet echt uit. Ik probeerde wat zinnigs te zeggen over alle weerzinwekkende narigheid in Parijs, vrijheid van meningsuiting, kwetsen en onrecht, maar kwam steeds weer tot de conclusie dat zwijgen wellicht het verstandigst is.
En toch ga ik er nu wat over zeggen. Ik las vanmorgen namelijk het volgende:
"Wees allen eensgezind, vol medeleven.
Heb de broeders lief, wees barmhartig en vriendelijk.
Vergeld geen kwaad met kwaad of laster met laster, maar zegen daarentegen.
Omdat u weet dat u daartoe geroepen bent, opdat u zegen zult beërven.
Want wie het leven wil liefhebben en goede dagen zien,
die moet zijn tong weerhouden van het kwaad en zijn lippen van het spreken van bedrog.
Die moet zich afkeren van het kwaad en het goede doen.
Die moet vrede zoeken en die najagen."
(1 Petrus 3)
Beter kan ik het niet zeggen. Wees beschaafd en kwets je naasten niet onder het mom van 'vrijheid van meningsuiting'. Maar vergeld vooral ook geen kwaad met kwaad. Zoek de vrede, amen.
PS: Lezen! Is zinnig.
