Precies een jaar geleden was dit mijn laatste werkdag voor een heerlijk lange babybaar- en babygenietvakantie. Ik weet nog precies hoe het voelde. Bureau opruimen, de Wizard Afwezigheid instellen en hop, de zon in (die toen iets warmer was, maar over het weer gaan we het niet hebben) met mijn enorme pens.
Het jaar is om gevlogen. En ook weer niet. Want wat lijkt het lang geleden dat ik mijn tenen niet kon zien door het immense buikgevaarte. En wat lijkt het lang geleden dat ik op de bank hing en dacht: "Als het vandaag niet begint, wat zal ik dan morgen gaan doen?" Wat lijkt het lang geleden dat ik mijn moeder belde en vertelde dat er een prachtkind was geboren. En wat lijkt het lang geleden dat Noa nog niets anders kon dan slapen, drinken en huilen.
Het was een prachtig jaar. Doe mij er nog maar zo één!