Stel, je zit op je werk, je moet nog een nieuwsbrief afmaken en versturen, je moet diverse collega's een e-mail sturen, je moet foto's downloaden, je moet de vormgever mailen en je moet googelen naar het adres van een drukkerij... en het internet ligt eruit. Het enige wat je dan te doen staat, is een Word-document openen en geheel des vorige eeuws offline een blog typen. Om toch maar wat te doen te hebben.
En je typt over de fijne vrieskou buiten en over warme chocolademelk. En je typt over zusjes en schoonzusjes die allebei gaan trouwen, in dezelfde week. Je typt over hoeveel zin je hebt om je dochtertje te knuffelen onder werktijd - helemaal als de oppas foto's stuurt van haar lieve, prachtige, schaterende gezicht in de wandelwagen. En je typt over de heerlijke kerstvakantie die er bijna aankomt, vol gezelligheid, sneeuw en chocola. En je typt over zwaar frustrerende sollicitatieprocedures - weken wachten, hopen en bidden en dan ook nog eens voor niets.
En terwijl je dat typt, belt je lieve man om te zeggen dat de huidige zwaar frustrerende sollicitatieprocedure voorbij is. Zonder mooi einde.
En dan kijk je naar buiten, zucht je eens diep en besluit je om maar naar huis te gaan.
