Vanmorgen toog ik met kleuter en peuter naar het ziekenhuis. Autorijden door een drukke stad op maandagmorgen staat in mijn top tien van dingen die ik stom vind. Gelukkig staat wandelen door een ziekenhuis in mijn top tien van dingen die ik leuk vind. De meiden konden het ook wel waarderen. "Er zijn hier echt veel zieke mensen!" vond Noa. "Allemaal meneren met zieke benen," concludeerde Sifra. Haar benen deden het zo goed dat ze bijna een oude mevrouw omver reed en rakelings langs een kerstboom met duizend ballen sjeesde. Een loopfiets in een ziekenhuis scheelt gesjouw, maar kost hartkloppingen.
Toen we geduldig in de wachtkamer zaten te wachten op de dermatoloog, kwam er een koffiemevrouw in blauw koffiepakje vragen of we koffie wilden. Nee, dank u. Gelukkig kwam ze niet voor niets: de andere negen mensen wilden wél wat drinken. Een paar thee en een paar koffie. Maar ze wilden meer. Alle negen mensen wilden suiker in hun drinken. Vier van de negen wilden zelfs twéé klontjes in hun koffie!
En nu vraag ik me dus al de hele dag af of er een verband bestaat tussen huidziekten en suikerconsumptie. Bestaan er huidziekten waardoor je veel zin in suiker krijgt, of krijg je van veel suiker huidproblemen? Of drinken mensen uit Utrecht gewoon überhaupt graag suiker? Fascinerend vraagstuk. Ik ga eens googelen.