19 maart 2014

Verlof

Over minder dan twee weken word ik weer op mijn werk verwacht. Een maand geleden moest ik er nog niet aan dénken om weer aan de slag te gaan, maar ik begin er steeds meer zin in te krijgen. O, ik vermaak me nog prima hoor. Ik geniet van mijn meiden en verveel me niet, in tegendeel. Maar ik zie er stiekem toch wel weer naar uit om even 'doei' te zeggen tegen mijn huis en de dagelijkse sleur gang van zaken.

Een paar maanden verlof is dus precies lang genoeg. Ik ben weer fit, mijn lieve dochter begint een ritme te krijgen en mijn hoofd heeft weer zin om bezig te zijn met andere zaken dan strijken, wandelen, wassen, dweilen, Duplo-torens bouwen, soppen, flessen geven, stofzuigen, boekjes lezen en luiers verschonen.

Maar hoe zit dat met het vaderschapsverlof? Is dat ook 'precies lang genoeg'? Nou, nee. Nederlandse mannen hebben gemiddeld twee dagen vrij na de geboorte van een kind. Twee dagen! Ter vergelijking: in IJsland ligt dat aantal op 90, in Duitsland op 60 en in Finland op 24. Nederlandse mannen komen er dus bijzonder bekaaid af.

Ik pleit voor een vaderschapsverlof van tenminste twee maanden. En niet alleen omdat ze dat verdienen na die weerzinwekkende, traumatische bevalling en die vreselijke, ellenlange zwangerschap vol gezeur, gekots en geklaag. Nee, er zijn nog veel meer voordelen van een lang vaderschapsverlof. Een betere band met de kinderen, een betere verdeling in het huishouden, slimmere kinderen, een beter huwelijk en een langer leven. Lees zelf maar.