Dat eerste zou kunnen. Maar dat tweede, daar geloof ik niets van. Als je binnen een relatie écht veel van iemand houdt, past er geen derde tussen.
Een derde volwássene welteverstaan. Een kind, dat past prima. Twee overigens ook. Daar heb ik al eerder wat over verteld.
Maar soms is het ingewikkelder. Gisteren omhelsden mijn lieftallige echtgenoot en ik elkaar. Gewoon, heel even, onderweg naar de koelkast. In mijn ooghoek zag ik Noa toekijken. Ineens liep ze vastberaden naar ons toe, trok aan mijn been en zei dwingend: "Noa mama zitten."
Je hebt gelijk hoor, liefste. Tussen jou en mij past niemand. Zelfs je vader niet.
